Ik liep gisteravond een rondje in de avondzon en raakte een beetje verdwaald in mijn eigen gedachten. In deze stille week voor Pasen werd ik, in mijn hoofd, weer even keihard bepaald bij de ellende van deze wereld. In mijn hoofd gonst de waarom vraag. Waarom zoveel sterfgevallen, waarom geen ingrijpen, waarom zoveel ontslagbrieven, waarom, waarom, waarom? De afgelopen dagen heb ik mezelf afgevraagd of ik deze vraag wel moet stellen, of het belangrijk is om deze antwoorden te weten. En eerlijk gezegd, ja, die antwoorden zijn voor mij belangrijk, maar heb ik ze? Nee. Helaas niet.
Vorige week had ik een gesprek met een vriend van mij en hij wees mij op het verhaal van Job. Ook Job stelt God de waarom vraag en God geeft hem daarop, naar mijn mening, niet per se antwoord. God stelt hem vragen terug als “Waar was jij toen Ik het fundament van de wereld legde? Wie stelde de grenzen van de zeeën vast toen zij vanuit het verborgene omhoog spoten?” God herinnert Job er hier aan hoeveel groter Hij is, groter dan dat Job ooit had kunnen bedenken.
Ik heb in deze dagen ook zo’n herinnering nodig, omdat ik anders kan verzuipen in mijn vragen. En dus liep ik in die avondzon, in de lente. Van de week zag ik een filmpje met de tekst: “Want als alles naar de knoppen lijkt, je weet het als je naar de knoppen kijkt, het gaat weer open, het komt weer goed.” Voor ik het wist, klonk deze zin dwars door al mijn waarom vragen. Het gaat weer open. Je zaak gaat weer open, je voordeur mag weer open, de restaurants gaan weer open, je hart gaat weer open. Ik weet niet hoelang deze periode nog duurt, ik weet niet hoeveel er nog geleden moet worden. Maar ik weet dat het weer open gaat. Een lied wat me daar erg bij kan helpen is Take Courage van Kristene DiMarco. Ze zingt: take courage my heart, stay steadfast my soul, He IS in the waiting. Hiermee probeer ik mezelf dan toe te zingen, net zo lang totdat de rust & vrede van boven weer is wedergekeerd.
In deze stille week wil ik je er graag aan herinneren dat er nog iets open is. Het graf staat open. 2000 jaar geleden moest men zich misschien ook op de been houden met de gedachte “het gaat weer open”. Voor vandaag is dat mijn hoop. Het graf is open, op elk moment en elke plek. Jezus stond op uit de dood om jou en mij een eeuwig leven in vrijheid te geven. Juist in deze periodes waar we fysiek misschien opgesloten zitten, heeft hij het graf open gezet, zodat we vanbinnen ten alle tijden vrij mogen zijn.
De knoppen waren voor mij de herinnering voor mij dat God veel groter is dan dat ik me ooit kan bedenken. Dus, juist in deze tijd, waar alles naar de knoppen lijkt, je weet het als je naar de knoppen kijkt, het gaat open. Het komt weer goed!
Het lied wat ik met jullie wil delen is ‘Take courage’ https://www.youtube.com/watch?v=xwvkLYJkOkk
Groetjes, Marieke van den Berg
