Donderdagmiddag 30 januari jl. beleefden we een muzikale, inspirerende en vrolijke seniorenmiddag in de Maranathakerk.
Beiaardier Boudewijn Zwart uit Nijkerveen was bij ons te gast. Boudewijn komt uit de bekende organistenfamilie Zwart. Hij studeerde beiaard aan de Nederlandse Beiaardschool in Amersfoort en piano aan het Sweelinck-conservatorium in Amsterdam; al vele jaren is hij stadsbeiaardier van o.a. Dordrecht, Ede, Gouda, Amsterdam, Nijkerk en Barneveld. In zijn bijdrage aan de seniorenmiddag vertelde hij over de geschiedenis van het carillon en bracht hij, op het meegebracht oefencarillon, bekende melodieën van Psalmen, gezangen en Vaderlandse liederen ten gehore. Zijn enthousiasme werkte bijzonder aanstekelijk zodat het meezingen bij de piano en het carillon geen opgave was. In het licht van deze seniorenmiddag delen we ook het onderstaande gedicht van Ida Gerhardt.
Het carillon (oorlogsjaar 1941)
Ik zag de mensen in de straten
hun armoe en hun grauw gezicht, –
toen streek er over de gelaten
een luisteren, een vleug van licht.
Want boven in de klokketoren
na ‘t donker-bronzen urenslaan
ving, over heel de stad te horen,
de beiaardier te spelen aan.
Valerius: – een statig zingen
waarin de zware klok bewoog,
doorstrooid van lichter sprankelingen,
‘Wij slaan het oog tot U omhoog.’
En één tussen de naamloos velen,
gedrongen aan de huizenkant
stond ik te luist’ren naar dit spelen
dat zong van mijn geschonden land.
Dit sprakeloze samenkomen
en Hollands licht over de stad –
Nooit heb ik wat ons werd ontnomen
zo bitter, bitter liefgehad.
© 2020 Alle rechten voorbehouden
Gemaakt met ❤ door Wim & Rogine
