Daan Vorst

Even voorstellen…

Wie ben je? En wanneer kwam je voor het eerst in de maranatha kerk?

Ik ben Daan Vorst, 32 jaar oud en ik ben in Hoorn geboren. In Lunteren ben ik opgegroeid. Voor mijn werk ben ik verantwoordelijk voor het commerciële gedeelte bij een aannemingsbedrijf in de staalbouw, dak en wand beplating.

”God, als U bestaat, trek me hier dan doorheen!”

We zijn nu 8 jaar lid bij de Maranatha kerkgemeente. 14 jaar geleden zat ik bij het Korps Mariniers, daar had ik de eindoefening van mijn opleiding en toen had ik het zo ontzettend zwaar. Toen dacht ik, er is nog 1 ding dat ik niet geprobeerd heb en dat is bidden onder het lopen. ”God als U bestaat, trek me hier dan doorheen!”  En dat lukte… Want het ging echt ineens best goed. En het ging eerst helemaal niet goed, dus je kon zien dat er wat gebeurde, hierna ben ik nog 4 jaar Marinier geweest.  Later ben ik Cora tegengekomen en toen ging het niet zo goed met me. Toen zei ik nog een keer: ”God, als U echt bestaat, laat het dan aan me zien!”  En dat is toen weer gebeurd en vanaf dat moment is het stroomopwaarts gegaan. Later werd Siem geboren met een hartafwijking, en toen was God er zo bij, ik hoorde God nog net niet praten. Ik kreeg toen zo’n rust. Ook al zou het niet goed komen.

We kozen voor de Maranatha kerk omdat het laagdrempelig voelde, en dat merk je nu nog aan de mensen om je heen. Iedereen voelt zich wel welkom.

Hoe zouden vrienden en familie jou omschrijven?
Als heel enthousiast, soms een beetje over enthousiast. Loyaal en op een fijne manier impulsief denk ik.

Wat zijn je hobby’s?
Gitaarspelen, en mijn werk is ook echt mijn hobby. Het voelt niet als mijn werk en ik ben bevriend met een aantal van mijn collega’s. Ik organiseer ook een festival 1 keer per jaar, het Cornfieldsfestival.

En wandeltochtjes doen met vrienden. Ja, dat zijn wel mijn hobby’s.

Hoe ben je zelf opgegroeid en tot geloof gekomen?
Dat is wel later gekomen, mijn geloof. Na de militaire opleiding moesten we trouw zweren aan de koningin. Aan het vaandel, met een hand. En dan mag je kiezen tussen de eed of de belofte. En ik weet nog dat ik het heel bijzonder vond, dat ik per se voelde dat ik de eed moest doen. Want dan zeg je op het eind: ”Zo waarlijk, helpe mijn God almachtig.” En anders zeg je: ”dat beloof ik.”

Hoe kwam je tot het besluit om ouderling te worden?
2 jaar geleden ben ik voor de 1e keer gevraagd. Toen heb ik er ook echt over nagedacht en veel voor gebeden. Maar toen kreeg ik het gevoel gewoon niet. Toen zei ik tegen God: ”dit ga ik niet doen, maar als het nog eens gevraagd wordt dan doe ik het.” En toen kwam later dus weer de vraag… Maar toen dacht ik, dit komt wel heel dichtbij. Ik weet het weer niet. Maar ik ga er wel voor bidden, en ik heb het bij God neergelegd. Ik had 2 weken om erover na te denken, en de 1e week kwam er niks. De 2e week belde een vriend van me, om ‘s avonds te gaan varen. Hij had ook een andere vriend meegenomen en hij was gevraagd als diaken, maar hij wist het ook niet. Ik zei ook: ”Ik ben helemaal niet geschikt, kijk naar mijn leven joh!” Later toen we op een terrasje zaten zei die vriend: ”dat zeg je wel, maar als ik jou verhaal zo aanhoor ben je best wel geschikt.”  De volgende ochtend werd ik gebeld door mijn vader. Dat doet hij normaal nooit ‘s morgens. ”He, ik heb er even over nagedacht, maar ik zou het toch doen.” Paar dagen later zat ik op de leesplan app, daar zat ik eigenlijk ook nooit op, maar opeens zag ik Gods Plan voor jou staan. Nou, dat wil ik wel lezen. En daar stond zo veel, het ging over roepstemmen. Soms vind ik mezelf niet christelijk genoeg leven, en dan zou ik willen dat ik soms wat matiger was en minder enthousiast. In de tekst stond, dat je wel telkens kunt bidden om een nieuw hart, maar word het geen tijd om een nieuwe weg in te gaan? Als jij een andere koers wilt varen met je leven, dan zul je je ook op een andere koers in moeten gaan zetten.

Ik kon er niet meer onderuit. Het ging over het ambt, en dat je als ouderling ook niet heilig bent, en wordt en hoeft te zijn. Maar dat je het mag doen vanuit Gods eer! Toen heb ik Ja gezegd. Ik vind het heel spannend, maar ik ga het wel doen. Ik geloof dat God voorziet. Hij vraagt het van mij, dus Hij zal mij ook zeker helpen. Ik wil ook heel graag wat terug doen voor God, en ik hoop dat ik wat kan doen voor de gemeente, desnoods voor 1 gemeente lid.

Je mag voor zondag een lied uitkiezen, welke en waarom?
”Lichtstad met Uw paarlen poorten.”
Dat heeft met de wederkomst te maken, met de komst van Gods Koninkrijk. Dan is echt alle ellende over voor iedereen. Dat vind ik heel mooi!