Maandthema april – We reizen met vreugde
Iemand vroeg eens aan een wijze man: waar ter wereld vind je vreugde in het leven? Toen vertelde hij hen over een jonge man die op een dag zo ontevreden werd over zijn omstandigheden dat hij besloot om op zoek te gaan naar vreugde in het leven. Het was een lange en vermoeiende reis, over bergen en rivieren en oceanen. Overal zocht de jongeman levensvreugde, onder de rijken en de armen, de machtigen en de eenvoudigen. Hij doorkruiste de hele wereld, maar tevergeefs. Zijn zoektocht leverde geen resultaten op. Als hij op een ochtend wakker wordt, realiseert hij zich plotseling dat hij 75 jaar oud is geworden en nog steeds geen vreugde in het leven heeft gevonden. Hij besluit daar en dan terug te keren naar zijn dorp en zijn huis. Wat zou hij zien als hij de deur van zijn huis opendeed? Daar, aan zijn eigen tafel, in zijn eigen huis, in zijn eigen land en in zijn eigen dorp, is er altijd levensvreugde. “Dus was zijn zoektocht tevergeefs?”, vroeg de leerling aan de wijze man. “Nee”, antwoordde hij, de man heeft geleerd dat levensvreugde niet ver bij jou vandaan is, niet in andere landen en in andere omstandigheden, maar dichtbij jou, zo dichtbij als de tafel waaraan je zit en eet.
Net als deze jonge man kunnen ook wij door het leven gaan, zo ontevreden over wat we hebben en waar we zijn, zo ontevreden over onze omstandigheden dat we altijd op zoek zijn naar vreugde op andere plaatsen.
Als je het aan Israël zou vragen, dan was de woestijn de laatste plaats waar je vreugde en hoop zou vinden. En kunnen we het ze kwalijk nemen? De woestijn in Bijbelse zin is meer dan alleen een plaats van letterlijke verlatenheid, meer dan alleen een droog gebied met verzengend zand onder je voeten en een stralende zon boven je hoofd. Het is ook een symbool van een harde wereld, een plek waar de duivel sluw ronddwaalt en het de gelovigen moeilijk maakt. Het is een plek waar je wordt verraden, zonder bescherming. De woestijn is een plek waar je niet veel tijd wilt doorbrengen.
En daarom zeggen de Israëlieten aan het begin van Exodus 16 tegen elkaar: we zullen hier in de woestijn geen levensvreugde vinden. Laten we ervoor zorgen dat we wegkomen! En toen begonnen ze te klagen.
En zo worden we soms ook zwervers die alle kanten op vluchten om weg te komen uit de woestijn waarin we onszelf bevinden. Soms ontwikkelen we een levenslange strijd om uit de woestijn te komen. Maarten Luther schrijft: “Je moet je het leven van een christen niet voorstellen als een staan en rusten; eerder als een vertrek van klacht naar deugd, van inzicht naar inzicht, van kracht naar kracht. “
En misschien denken en redeneren wij, net als de Israëlieten, ook dat we geen levensvreugde of geluk kunnen vinden in de woestijn. Er is echter iets opmerkelijks in de verklaring van Aäron in Exodus 16:10: “Zodra Aäron dit aan het volk had opgedragen en allen zich met het gezicht naar de woestijn hadden opgesteld, verscheen in een wolk de majesteit van de HEER“.
Waarom moesten ze omkijken naar de woestijn? Ze moesten omkijken naar de woestijn om de aanwezigheid van God te zien. De mensen moesten zien dat God met hen was in de woestijn. De wolk van de aanwezigheid van de Heer komt boven de woestijn te staan. Omdat dat is hoe God is. Hij is precies waar we denken dat Hij niet is, precies daar wanneer we denken dat we moeten vluchten. Juist daar is de Heer op een bijzondere manier aanwezig. De Heer komt bij jou Zijn tent opzetten tijdens jouw beproeving. De Heer komt om te leven waar mensen lijden, waar mensen gekwetst worden, waar mensen moe en ontmoedigd en bezorgd zijn. De woestijn is de plek waar God wonderen verricht, waar het water uit de rots stroomt en het brood uit de lucht valt en de kwartels laag vliegen.
En daarom kunnen we vreugde vinden waar we zijn. Levensvreugde is niet ontsnappen aan de tijd in de woestijn, maar God zien in de woestijn.
Moge je vandaag vreugde in het leven vinden aan je eigen tafel, in je eigen huis, wanneer je God bij je ziet zitten om je als een wolk te omhullen en je te overladen met Zijn aanwezigheid. Kijk vandaag rond zoals Israël en zie God in de woestijn. Het geeft je hoop en levensvreugde.
Jacques Steenkamp
