Pinksteren meer dan ooit nodig

Johannes 15:26 en 27

“26Wanneer de pleitbezorger komt die Ik van de Vader naar jullie zal zenden, de Geest van de waarheid, die van de Vader komt, zal die over Mij getuigen. 27Ook jullie moeten mijn getuigen zijn, want jullie zijn vanaf het begin bij Mij geweest.”

Na zeven weken Pasen te hebben gevierd, zijn we nu overgegaan van de grote vreugde van het Seizoen van de Verrijzenis naar de dag van Pinksteren. Gedurende een groot deel van de christelijke geschiedenis is Pinksteren het derde grote feest van de Kerk geweest, naast Kerst en Pasen. Pinksteren vertelt het verhaal van de Heilige Geest die naar de discipelen komt en hen toerust om het Evangelie te verkondigen. Deze dag staat ook bekend als de geboorte van de Kerk. De dag waarop de gemeenschap van gelovigen, die het Lichaam van Christus wordt genoemd, werd opgericht met de opdracht het Evangelie te verkondigen aan alle naties en volkeren. Pinksteren was een verwarrende dag, waarbij velen niet precies wisten wat er aan de hand was.

In de tweeduizend jaar die sindsdien zijn verstreken, hebben de christenen het niet veel beter gedaan om uit te zoeken wat er nu precies aan de hand is met de Kerk. We leven nu ook in een tijd dat het belangrijk is om uit te zoeken wat de Kerk precies inhoudt. Pinksteren komt tot ons in een tijd waarin we misschien meer dan ooit worstelen om te weten waartoe God ons roept.

In de vijftig dagen na de Verrijzenis bleven de discipelen achter in een verwarrende en onzekere situatie. De ervaringen van de opstanding hadden geen duidelijke weg voorwaarts aangegeven en de discipelen waren nog steeds bezig uit te zoeken hoe zij van het volgen van Jezus in Galilea waren beland in het opgesloten zitten, zich verstoppend voor de soldaten van Herodes en de Romeinse soldaten.

De wereld van de discipelen was sinds Pasen gevaarlijk en bedreigend geworden, terwijl ook vragen rezen over wie zij nu waren en wat zij geacht werden te doen. Zij waren nog niet de Vroege Kerkgemeenschap; zij hadden nog geen zending of doel gekregen. Zij waren een doelloos, bang en angstig groepje voormalige volgelingen van Jezus.

De Kerk van vandaag staat ook voor veel uitdagingen. Tot een paar jaar geleden konden we zeggen dat we op een grotendeels voorspelbare weg waren. Een pad dat, ook al werkte het niet echt geweldig, een manier was om te zijn wat we dachten te kennen en te begrijpen.

Misschien zijn wij niet zo intens verward en onzeker als de discipelen waren tijdens hun vijftig dagen van afvragen tussen Pasen en Pinksteren. Maar met tweeduizend jaar geschiedenis achter ons, met generaties van gevestigde tradities en praktijken, en met veel bedieningen om op terug te vallen, is onze verwondering tussen Pasen en Pinksteren geworteld in diepe vragen over wat de Kerk nog steeds moet zijn, en hoe de Kerk, onze geloofsgemeenschap, verondersteld wordt te passen in onze snel veranderende wereld.

Op die eerste pinksterdag, toen de discipelen nog altijd in verwarring en onzekerheid verkeerden, vijftig dagen na de verrijzenis, ervoeren zij Gods belofte om hen met zijn Geest te zegenen.

Deze groep volgelingen van Jezus wordt plotseling met Pinksteren uit hun pauze na Pasen gehaald, terug de wereld in geduwd. De Geest duwt de discipelen uit hun schuilplaats met een herinnering aan de zending die Jezus in hun handen heeft gelegd. Zij moeten het goede nieuws met alle volkeren delen.

Dat is het punt van Pinksteren – het uitzenden van Gods volk naar de wereld ter wille van de zending van het Koninkrijk.

Zoals de discipelen die eropuit trokken om het evangelie te verkondigen, roept de Geest ons op om onze boodschap aan te passen aan onze toehoorders, om de mensen te ontmoeten waar zij zijn, om te getuigen voor alle volkeren. De Geest herinnert ons eraan dat God met vele stemmen spreekt, met onze stemmen, zodat allen kunnen horen.

En de Geest zegt ons niet te verwachten dat iedereen wordt zoals wij, niet te wachten tot de wereld naar ons toekomt. Maar om uit te gaan met het verhaal van de Jezus die wij hebben ervaren. Om de gekruisigde en verrezen Christus aan te kondigen, om Gods plan aan te kondigen om alle mensen en de hele schepping te redden. Om te vertellen van Gods genade, gegeven voor allen.

De heilige Geest werkt hier en nu, onder ons. De Heilige Geest is bij ons en bereidt ons voor om een nieuwe Kerk te zijn, maar nog steeds het Lichaam van Christus, zoals we altijd geweest zijn.

Amen. Kom, Heilige Geest.

Jacques Steenkamp